آیین‌بندی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آیین/بندی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آیین‌بندی

  1. آراستن شهر هنگام جشن و شادمانی یا برای ورود شخص بزرگی. آذین‌بندی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن