ئیه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /ئیه/

اسم[ویرایش]

ئیه

  1. منسوب به ئی، بوی چیزی، رایحه چیزی را استشمام کردن.
  2. (استعاره): وقوع حادثه‌ای را معمولا خطرناک، توسط حس ششم در آینده‌ای نزدیک حس نمودن.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]