ائل

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [ائل]

اسم

ائل

1. به زبان فارسی ایل، قبیله، تبار، گروهی که ریشه و نژاد از یک نیا و اسطوره واحد داشته‌باشند.

   ائل با طایفه مفهوم یکسان دارد فقط وجه تمایزشان در این است که ائل به جماعت صحراگرد، مهاجر و عشایر اطلاق می‌شد ولی طایفه به جماعت یکجانشین و ساکن گفته می‌شد.

ریشه شناسی۲

• انگلیسی

• L

1. دوازدهمین حروف الفبای انگلیسی.

واژه‌های مشتق شده

• ائلچه
• ائلخه

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: tribe
• انگلیسی: el