پرش به محتوا

ابدالآبدین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَبَدُل/آبدین/

اسم مرکب

[ویرایش]

ابدالآبدین (قدیم)

  1. زمان بی‌پایان، ابد. همیشه، جاودانه.
    سزای کفر ... او تا ابدالآبدین بدو می‌رسانند. «جرفادقانی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن