کفر

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /کُفْر/

صفت

کُفر

1. بی‌دینی، ناسپاسی، خشم،

   (عامیانه): نزد عوام اغلب با بی‌دینی مترادف است، اما صفت خشمگینی بوده و شامل هر انسانی می‌تواند باشد.

مثال

1. کفر کسی بالا آمدن کنایه از: برآشفتن، خشم کسی انگیخته شدن.

اسم

کَفَر

1. قریه و آن در اسماء امکنه آید.
2. قیر.

مترادف ها

• کؤفُر

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین