ابرام‌ورزیدن

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبرام/وَرزیدَن/

مصدر فعل لازم

ابرام‌ورزیدن

1. ابرام کردن.

   هرچه او اصرار کرد که رفیق و یگانه بوده‌ایم، من ابرام ورزیدم که تو را نمی‌شناسم. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن