ابره

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبرِه/

اسم

ابره

1. رویه لباس، بخش بیرونی لباس. مقابل آستر.

   یک طاقه ابره و یک عرق‌چینی فرستاده است. «جمال‌زاده»

2. اُبرِه، هوبره، آهوبره.

---

ترجمه
انگلیسی: joshua tree

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن