پرش به محتوا

ابرگین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَبر/گِین/

صفت

[ویرایش]

ابرگین (قدیم)

  1. ابر آلود.
    در شب ابرگین غم، مشعله‌ها درآوری/در دل تنگ پُر گره پنجره باز می‌کنی. «مولوی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن