ابقا‌رفتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِبقا/رفتَن/

مصدر فعل لازم

ابقارفتن (قدیم)‎

1. رحم شدن.

   به دهانی که چندین سال ... منبع احکام دینی بوده باشد، چنین کنند، بر کسی دیگر چه ابقا رَوَد؟ «راوندی»

مترادف‌ها

• ابقا، ابقا شدن، ابقا کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن