ابنای‌جنس

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبنای/جنس/

اسم مرکب

ابنای‌جنس (قدیم)‎

1. کسانی که در اصل و نژاد، مقام، و مانند آنها با یکدیگر مشابهت دارند. همجنسان، همپایگان، همقطاران.

   اطوار مختلفه ابنای جنسِ خود را هرچه می‌بینم، می‌نگارم. «حاج‌سیاح»

مترادف‌ها

• ابنا، ابنای روزگار، ابنای زمان، ابنای عصر، ابنای نوع، ابنای وطن، ابناء‌السبیل، ابناء‌الزمان

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین