پرش به محتوا

ابنای‌زمان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَبنای/زمان/

اسم مرکب

[ویرایش]

ابنای‌زمان

  1. ابنای روزگار، ابنای زمانه.
    کز کودک مزاجی‌های ابنای زمان/ ابجدِ ایام طفلی را ز سر باید گرفت. «صائب‌تبریزی»

مترادف‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن