ابواب‌البر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبوابُ‌البِرّ/

اسم مرکب

ابواب‌البر (قدیم)‎

1. آنچه برای کارهای خیر می‌سازند و به عنوان موقوفه به ماری اختصاص می‌دهند.

   از جمله موقوفات و ابواب‌البر، یکی مدارس است. «نخجوانی»

مترادف‌ها

• ابواب، ابواب‌کردن، ابواب المال، ابواب جمع، ابواب جمعی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن