اتاق‌فرمان

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اُتاق/فَرمان/

اسم مرکب

اتاق‌‌فرمان (برق)‎

1. محلی که از آنجا کار دستگاه یا مجموعه‌ای از دستگاه‌ها کنترل و فرمان‌هایی لازم برای کار آنها ارسال می‌شود.
2. بخشی از استودیوهای فیلمبرداری و صدابرداری به شکل اتاقی که تجهیزات فنی، کارگردان، و عوامل دیگر برنامه در آن حضور دارند و از آنجا فرمان‌های لازم به مجریان داخل استودیو داده می‌شود.

مترادف‌ها

• اتاق، اتاقک، اتاق تجارت، اتاق بهبودی، اتاق پایاپای، اتاق بازرگانی، اتاق پرو، اتاق تعاون، اتاق پذیرایی، اتاق عمل، اتاق گچ، اتاق درد، اتاق انتظار

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن