اتساق

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِتِّساق/

اسم مصدر

اتساق (قدیم)‎

1. نظم و ترتیب دادن. نظم بخشی. فراهم آمدن.
2. اِتِّساْق: در گویش گنابادی یعنی در یک راستا، در یک طریق، وصل کردن و اتصال دو یا چند چیز به هم.

صفت

1. ترتیب، انتظام.

واژه‌های مشتق شده

• اتساق کردن، اتساق پذیرفتن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین