اتصال‌بدنه
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اِتصال/بَدَنه/
اسم مرکب
[ویرایش]
اتصال‌بدنه (فنی)
- سیم منفی[۱] باتری خودرو که برای صرفه‌جویی در سیم‌کشی به بدنه وصل می‌شود. اتصال آهن.
- (برق): اتصال یک سیم سوم علاوه بر دو سیم فاز و نول از بدنه دستگاه[۲] به زمین. سیم اِرت.
مترادف‌ها
[ویرایش]- اتصال، اتصالات، اتصال آهن، اتصال ثابت، اتصال سپری، اتصال گویسان، اتصال دادن، اتصال داشتن، اتصال دهندگی، اتصال دهنده نر، اتصال لب‌به‌لب، اتصال شلنگ ترمز، اتصال متقابل سامانه‌های باز
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن