پرش به محتوا

اتو‌خورده

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/اُتو/خُرده/

صفت مفعولی

اتوخورده

اتو کشیده، صاف.
کفش تو واکس زده جامه اتو خورده بُوَد/ هر سحر کان را در پا کنی این را در بر. «ایرج میرزا»

منابع

فرهنگ بزرگ‌ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=اتو‌خورده&oldid=881791»