گناه
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- [گَن/آه]
قید[ویرایش]
گناه
- مفهوم باستانی اصطلاح گناه غیر از آن معنانی رایج است؛ به عبارتی مفاهیم گند و آه زبان فارسی را توأم دارد.
- در واقع کسی که ناله و نفرین پشت سر کسی نماید عمل گندی انجام داده که نباید چنین می‌کرد.
اسم[ویرایش]
- بزه، کار بد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها