اثیر
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اَثیر/
اسم
[ویرایش]
اثیر
- در اعتقاد قدما، کُرهٔ آتش که بالای کُرهٔ هواست. سیالی رقیق و بی وزن.
- (فیزیک): نوعی ماده فرضی که به اعتقاد قدما عالم را پُر کرده است.
- (مجاز): روح، روان، اثیری.
- (قدیم): آسمان، فلک.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین