پرش به محتوا

اثیل

از ویکی‌واژه

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

اصیل

ریشه لغت

عربی

آوایش

/اَثیل/

صفت

اثیل (قدیم)‎

دارای اصل و نسب شریف؛ اصیل. محکم، استوار.
پادشاهی است پادشاه‌زاده از مَحتدِ اصیل و منشأ کریم و اثیل. «وراوینی»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=اثیل&oldid=882552»