اجراخور

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِجرا/خور/

صفت

اجراخور (قدیم)‎

1. وظیفه‌خوار، مستمری بگیر.
2. (مجاز): نیازمند؛ محتاج.

   معصومانی که سالکان فلک‌اند/ با این همه، اجراخور درویشان‌اند. «نزهت»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن