اجراییه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِجرائیه/

صفت نسبی

اجرائیه (حقوق)‎

1. ورقه‌ای رسمی که از مراجع قضایی یا اداری خاص صادر می‌شود و متضمن دستور اجرای حکم یک دادگاه یا مفاد سند لازم‌الاجرا یا دستور قانونی معیّنی است.
2. مؤنث اجرایی. ورقه‌ای است که به منظور آگاهی کسی که اجرا علیه اوست، از طرف اجرای دادگستری یا ثبت به وی ابلاغ و پس از مهلت مقرر، اجرا شروع می‌شود.

   اجرائیه دادگستری، اجرائیه مالیات.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین