اجرا
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِجرا/
اسم مصدر
[ویرایش]اجرا
- به مرحله عمل درآوردنِ حکم، قانون، سنت، و مانند آنها.
- (حقوق): بکار بستن قانون یا احکام دادگاهها یا مراجع رسیدگی اداری یا اسناد رسمی؛ به مرحله عمل گذاشتنِ حکمی که قطعیت یافته است.
- در اصطلاح رادیو و تلویزیون، گویندگی، مجری.
- (قدیم): روان کردن؛ جاری ساختن.
- (دیوانی): مقرری و جیرهای که سالانه به مأموران دیوانی و افراد وابسته به دربار داده میشد و معمولا جنسی بود.
واژههای مشتق شده
[ویرایش]
ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن