پرش به محتوا

اجماع‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِجماع/کردن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

اجماع‌کردن

  1. اجماع.
  2. (قدیم): گِرد آمدن، جمع شدن.
  3. (فقه): وحدت نظر پیدا کردن فقها درباره یک مسئله شرعی.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن