اجیر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اَجیر/
اسم
[ویرایش]
اجیر
صفت
[ویرایش]- شخصی که بانجام رسانیدن کاری را متعهد می‌شود، در برابر مزدی.
- اَجیر: در گویش گنابادی یعنی سرحال شدن پس از بیدار شدن از خواب ، سرحال شدن و یافتن خود بعد از بی حالی و غم.
کهن‌واژه
[ویرایش]
- اجیر ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش اَج ـ یِر قابل تجزیه باشد؛ استنباط از اصطلاح فوق زمینی گزیده شده برای له کردن و تحقیر بوده است مانند زمین کربلا.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین