پرش به محتوا

احاطت

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِحاطَت/

اسم مصدر

[ویرایش]

احاطت (قدیم)

  1. احاطه. احاطة.
    هیچ چیز از احاطت عقل بیرون نیست. «امام‌محمد غزالی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین