احتریز کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحْتِریز/کردَن/

مصدر فعل لازم

احتریزکردن

1. احتراز کردن.

   .../ عیّارِ مدعی کند از کشتن احتریز. «سعدی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن