احتساب‌راندن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحتساب/راندن/

مصدر فعل متعدی

احتساب‌راندن (قدیم)‎

1. احتساب کردن.

   ذرّه خاک درش کار دو صد دِرّه کرد/ راند بر آن آفتاب بر ملکوت اکتساب. «خاقانی شروانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن