احدی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحَدِی/

اسم

احدی

1. یک نفر، یا حتی یک نفر، هیچکس.

   احدی نباید دست به سود و نفع و مزایای ما بزند. «جمال‌زاده»

صفت نسبی

اَحَدِی

1. منسوب به احد؛ مربوط به خدای یگانه. فرقه‌ای از سپاهیان پادشاه.

   جان در افکن به حضرت احدی/ تا بیابی سعادت ابدی. «نظامی گنجوی»

کهن‌واژه

1. احدی متشکل از اَحَ- دِی که مترادف «بگو بیاد» در زبان فارسی است. شاید این عبارت کمی عجیب به نظر آید ولی وقتی مخاطب یا مخاطبان چهار پایان اهلی باشند دیگر این اصطلاح عجیب به نظر نمی‌آید.
2. احدی گَس سِه.

   اَحَ بگو تا بیاد.

مترادف‌ها

• احمدی، ایحدی، اوحدی

---

ترجمه
انگلیسی: unique

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس