پرش به محتوا

احراز‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِحراز/کردن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

احرازکردن

  1. بدست آوردن، کسب کردن.
    لباس باید با شغلی که شخص دارد یا با منصب و عنوانی که احراز کرده است، تناسب داشته باشد. «محمد قاضی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن