پرش به محتوا

احراق‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِحراق/کردن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

احراق‌کردن (قدیم)

  1. سوزاندن.
    اگر قارورهٔ پر آب در آفتاب نهند ... پنبه و امثال او را بسوزاند ... و اگر قاروره خالی باشد، احراق نکند. «قطب‌الدین شیرازی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن