احسان
(اِ)
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]از ریشه حُسن
مصدر متعدی
[ویرایش]- نیکی کردن.
- بخشش کردن.
(اِم
صفت
[ویرایش]- نیکوکاری، بخشش.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
عربی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]احسان . [ اِ ] (ع مص )
- خوبی .نیکی . صنیع. نیکوکاری . بخشش . بِرّ. ید. دست . ازداء.انعام . افضال . نیکی کردن . نیکوئی کردن
( اِ)
[ ع . ] 1 - (مص م .)
نیکی کردن
2 - بخشش کردن
3 - (اِمص .)
- نیکوکاری ، بخشش .
- خوبی، نیکی، نیکوکاری، بهترین در دنیا
- احسان کلمه ای عربی است.
- احسان نامی اسلامی و پسرانه است. در برخی کشورها مانند مصر این نام را بر دختران نیز می گذارند.
برگردانها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]
- انگلیسی
- boon