احماض رفتن

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِحماض/رفتَن/

مصدر فعل لازم

احماض‌کردن (قدیم)‎

1. گفته شدن لطیفه و شوخی.

   به حکم آنکه گفته‌اند جِدِ همه ساله جان مردم بخورَد، گاه از گاه احماضی رفتی و به تواریخ و اسمار التفاتی بودی. «نصرالله منشی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین