احکام

از ویکی‌واژه

(اِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. محکم کردن، استوار کردن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. استوا

ریشه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(ا َ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. جِ حکم.
  2. رأی‌ها، دستور -‌ها.
  3. مجموعة دستورالعمل‌های شرعی.
  4. آداب، رسم‌ها.
  5. مجموعة قوانین و مقرراتی که به ارادة محکوم علیه قابل تغییر

استعاره[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
ten commandments