احکام
(اِ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
مصدر متعدی[ویرایش]
- محکم کردن، استوار کردن.
(اِم
صفت[ویرایش]
- استوا
ریشه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(ا َ)
ریشهشناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- جِ حکم.
- رأیها، دستور -ها.
- مجموعة دستورالعملهای شرعی.
- آداب، رسمها.
- مجموعة قوانین و مقرراتی که به ارادة محکوم علیه قابل تغییر
استعاره[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردانها[ویرایش]
- انگلیسی
- ten commandments