پرش به محتوا

احکام اولیه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَحکام/اوّلیه/

اسم مرکب

[ویرایش]

احکام‌اولیه (فقه)(حقوق)

  1. اصول، قوانین، و مقرراتی که به لحاظ رتبه و تقدم، در درجه اوّل، مورد نظر شارع یا قانونگذار بوده است.
    در صورتی که اجرای حکم اولیه به موانعی از قبیل حالت اضطرار، عسر، و مانند آنها برخورد کند، آن حکم تعطیل و حکم ثانوی بجای آن اجرا میشود، چنانکه وضو حکم اولیه است که در صورت عملی نبودن آن، تیمم (حکم ثانویه) جای آن را میگیرد.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن