اختتام
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِختِتام/
اسم مصدر
[ویرایش]
اختتام
- پایان یافتن، پایان، ختم، آخرکار. به پایان بردن، تمام کردن.
- پس از اختتام این قسمت ... روضه آغاز میگشت. «اسلامیندوشن»
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین