پایان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- /پای/آن/
اسم
[ویرایش]
پایان
- نقطه یا لحظهای که در آن چیزی تمام میشود؛ پایان هر چیز. نهایت، انتها، خاتمه.
- پایان در زبان معیار باستان به دو بخش پای - آن قابل تجزیه است، و مفهوم کلی از اصطلاح فوق سهم مفت است.
––––
برگردانها
[ویرایش]| ترجمهها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین