پایان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /پای/آن/

اسم[ویرایش]

پایان

  1. نقطه یا لحظه‌ای که در آن چیزی تمام میشود؛ پایان هر چیز. نهایت، انتها، خاتمه.
    پایان در زبان معیار باستان به دو بخش پای - آن قابل تجزیه است، و مفهوم کلی از اصطلاح فوق سهم مفت است.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین