اخترمه

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /اَختَرمه/

اسم

اخترمه (قدیم)‎

1. مجموعه غنایم بازمانده از دشمن مغلوب. معرب آختارمه.
2. در میان ایل‌های کرمانشاه «یخترمه» نیز گویند. اسب و سلاح و بار و بنه دشمن که پس از کشتن وی تصاحب کنند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین