دشمن

از ویکی‌واژه

(دُ مَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

ش همان دُژ است به معنی « بد » دَشمن یعنی منِ بد، دُشمن که در کردی دُژمِن گفته می شود یعنی آدم بد در برابر بَهمَن که آدم خوب است.

اسم[ویرایش]

  1. آن که بد فرد دیگری را خواهان است ؛ عدو.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

اسم[ویرایش]

  1. دشمن

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

صفت[ویرایش]

ostile

اسم[ویرایش]

nemico

انگلیسی
hostile