اخمالو

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَخمالو/

صفت مفعولی

اخمالو (گفتگو)‎

1. اخمو. همیشه اوقات تلخ. اخم آلود.

   صورتت اخمالو بود. «امیرشاهی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین