اخیه
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اَخیِّه/
اسم
[ویرایش]
اخیه
- چوب، حلقه، یا طنابی که حیوانات را بدان می‌بندند، میخ طویله. جمع اواخی یا اخایا.
- میخ آخور، ریسمان یا قلاب‌هایی که در طویله کنار آخور نصب می‌کنند و چهارپایان را به آن‌ها می‌بندند.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین