ادا

از ویکی‌واژه

(اَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. به جا آوردن، پرداختن دینی که بر شخص فرض و لازم

استعاره[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. ناز، کرشمه.
  2. رمز، اشاره.

(عا.)

  1. حرکات مسخره و بیهوده.
  2. تقلید.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

اصول (~. اُ)

اسم مرکب[ویرایش]

  1. ناز و کرشمه، نمودن کراهت و جز آن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
gesture