پرش به محتوا

ادایی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَدایی/

صفت نسبی

[ویرایش]

ادایی

  1. منسوب به ادا؛ دارای ناز و عشوه. دختر ادایی.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن