پرش به محتوا

ادباری

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/اِدباری/

صفت نسبی

ادباری

منسوب به ادبار.
در میکدهٔ ادباری ... یک گیلاس ویسکی باسواد می‌نوشد. «جمال‌زاده»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ادباری&oldid=886997»