اراده کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِراده/کردن/

مصدر فعل متعدی

اراده‌کردن

1. قصد کردن؛ تصمیم قطعی گرفتن، عزم کردن، خواستن.
2. اراده جایی را کردن: قصد رفتن به آنجا کردن.
3. اراده چیزی کردن: قصد آن کردن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن