پرش به محتوا

اربعه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَربَعَه/

صفت

[ویرایش]

اربعه

  1. چهارگانه. اربع، چهار. چهار مرد. اربعة.
    به جهان اربعه عالم رهسپار بود. «جمال‌زاده»



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین