ارتباطات
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /اِرتِباطات/
اسم مرکب
[ویرایش]
ارتباطات (مجاز)
- جمع ارتباط؛ اطلاعات و پیام‌های مبادله شده، طریقه یا نظام برقراری ارتباط.
- مجموعه عمل‌ها و وسیله‌هایی مانند تلفن، رادیو، تلویزیون، و روزنامه که ارتباط را برقرار می‌کنند.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگنامه‌یِ زبانِ ایرانیِ باستان" نوشته‌یِ