ارتجاج

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِرتِجاج/

اسم مصدر

ارتجاج (قدیم)‎

1. لرز، لرزه، لرزش. لرزیدن، جنبیدن. موج زدن دریا.

   گفتش ای غر تو هنوزی در لجاج/ می‌نبینی این تغیر و ارتجاج. «مولوی»

2. تشویش، اضطراب.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین