ارتجالن

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /اَرتَع/جالَن/

اسم مرکب

ارتجالن

1. مترادف «صبح ریخته» که از دو کلمه اَرتَع به معنی صبح و جالَن یعنی مایعی که زمین ریخته است. ارتجالاً.

استعاره

1. ارتجالن استعاره‌ای بوده از فردی در جامعه یا خانواده که هر صبح آویزان یا ولو می‌شده روی زمین.

منابع

• فرهنگ شمس