پرش به محتوا

ارتفاع یاب

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِرتِفاع/یاب/

صفت

[ویرایش]

ارتفاع‌یاب (فیزیک)

  1. اسبابی که با آن، ارتفاع یک نقطه از زمین را تا سطح دریای آزاد اندازه می‌گیرند. ارتفاع سنج.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن