پرش به محتوا

ارتکاب کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِرتِکاب/کردن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

ارتکاب‌کردن (قدیم)

  1. ارتکاب.
    اکل و شرب و امثال آن ... ارتکاب نباید کرد. «سید قطب»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن